Ruzie in je relatie; wat zit eronder? Daar ligt je schat!

(Door Catriene Smit, Relatiecoach en Lifecoach) 

Maarten en Inge komen binnen voor hun eerste sessie relatietherapie. Wat me direct opvalt is hun manier van communiceren. Die is vriendelijk, maar wel afstandelijk.  Ze maken vooral contact met mij en minder met elkaar. 

De eerste signalen dat het niet lekker loopt in je relatie zijn vaak terugkerende irritaties. Het kan lastig zijn om zo'n patroon te doorbreken. Wanneer zulke patronen ingesleten zijn, zal dat leiden tot frustraties en beknelling en de verbinding tussen jou en je partner wordt steeds minder.

Er bestaan 2 vormen van communicatie: communicatie om te verbinden en communicatie om te controleren.

In het geval van Maarten en Inge is vooral sprake van de 2^e vorm,; controle. Dit uit zich in verwijten, rationaliseren, uitleggen en verdedigen. Het doel van deze vorm van communicatie is de situatie onder controle houden om zodoende emotionele pijn te vermijden. Het is dus een beschermingsmechanisme.

Voor Inge en Maarten is vooral de avondspits een lastig moment dat veel stress veroorzaakt. Ze hebben 2 jonge kinderen die dan moe zijn en niet altijd meewerken. Inge wil graag dat het avondeten een gezellig samenzijn is. Ze doet dan ook enorm haar best om het zo goed mogelijk te laten verlopen. Wanneer dat niet lukt raakt ze gefrustreerd en is ze kritisch naar zowel zichzelf als Maarten. Ze vindt dat ze het beter had moeten aanpakken en ergert zich aan de passieve houding van Maarten. Ze voelt zich niet gesteund door hem.

Angst voor emotionele pijn; wat zit eronder, want daar ligt de schat!

Achter de frustratie en kritische houding van Inge zit teleurstelling en verdriet. Dat het niet loopt zoals ze het graag zou willen. En het gevoel dat ze faalt als moeder. En dat doet pijn. Om die pijn niet te hoeven voelen schiet ze in oordelen en verwijten.

Wanneer Inge haar frustraties uit en zegt wat Maarten anders of beter moet doen, wordt bij Maarten ‘angst voor kritiek’ en daarmee ‘angst voor afwijzing’ getriggerd. Om mogelijke afwijzing van Inge te voorkomen schiet hij daarom voortdurend in de verdediging en rationaliseert hij de situatie. Zo hoeft hij niet naar dat pijnlijke gevoel te gaan.

In de sessies hebben we stappen gezet in het toelaten van alle angsten en gevoelens die er zijn. Door deze gevoelens heel bewust te ervaren en uit te spreken naar elkaar, leerden Maarten en Inge er voor zichzelf te zijn. Door dit te doen werd ook de angst voor afwijzing en pijn steeds minder, waardoor de weg naar oprechte onderlinge communicatie zich opende. En dit keer niet om de situatie te controleren of te manipuleren, maar om écht zichzelf te laten zien en ook de ander weer te kunnen zien en te horen...