Gespecialiseerd in relatie- en eetproblemen/ hsp: Van Afhankelijk naar Op eigen benen staan

Praktijk Bieger | Joan Bieger
Haarlem

Co dependentie betekent dat je andersmans behoeftes voorop zet, en jezelf als het ware verliest.

Vaak zijn dit HSP-ers. En is dit patroon al vroeg in de jeugd ontstaan, omdat je b.v. teveel voor je moeder of vader zorgde. Oververantwoordelijk was.

Om hier mee te dealen kan je eet- of relatieproblemen ontwikkelen, of ander 'verslavings'-gedrag. Ben jij een zorgzame, krachtige vrouw maar loop je steeds tegen dezelfde dingen aan: Relatiegedoe, emotie-eten (of ander 'verslavingsgedrag), stress/burn-out, gedoe op werk of in je gezin: zoals je over verantwoordelijk voelen, dan ben je heel welkom.

Wil je meer leven vanuit je intuitie, hart en je gevoel - en merk je dat je veel in je hoofd schiet - mijn lichaamsgerichte therapie kan je daar goed bij helpen.

Over Joan Bieger

Toen ik in 2000 in een Hospice ging werken, werd ik geraakt door het open contact wat ik daar met mensen had. Het leek alsof maskers waren afgevallen. Ik dacht toen “dat moet toch eerder kunnen”, en ik ben therapeutenopleidingen gaan doen, en mijn eigen praktijk gestart.

Het meest voorkomende probleem wat ik in mijn praktijk tegenkwam, was dat mensen bang waren om zichzelf te zijn, teveel gingen aanpassen, en te weinig grenzen konden stellen. Dat ze het lastig vonden om zichzelf op de 1e plaats te zetten, en echt vanuit (eigen)liefde te leven. Het ‘niet meer aanpassen’ (en alles wat daarbij hoort) is een stap. Het zijn allemaal krachtige, gevoelige mensen die hun gevoeligheid vaak als last ervaren.

Ook ik heb geworsteld met mijn hoog sensitiviteit. Bij mij heeft de downside van gevoeligheid geleid tot eetproblemen en veel harder werken dan bij mijn gevoelige natuur past. En ook tot veel 'relatie-gedoe', als je goed kan voelen, is het moeilijk om niet te vervloeien. Toen ik eenmaal van mijn gevoelige aard mijn kracht wist te maken, en er goed voor leerde zorgen - kwam ik in mijn kracht en ben ik nog meer mijn eigen pad gaan kiezen. En dat voelt heel goed.

Ik weet nu dat ik nooit zo goed mijn werk als therapeut, coach zou kunnen doen als ik mij niet kan inleven in de gevoelens van anderen, als ik niet als aanvoelen wat er achter hun woorden schuil gaat. Als ik niet al weet/voel wat iemand zelf misschien nog niet weet. En ik zou ook nooit meer anders willen zijn.

Toen ik eenmaal deze liefde voor mijzelf ging voelen en dus ook mijn gevoeligheid als kracht ging zien, ontstond er vrijheid om mijzelf te zijn en mijzelf niet met andere mensen te hoeven vergelijken. Ik mag gevoelig zijn en ik mag mijn leven op mijn manier leven. Toen ik dat eenmaal kon, wilde in niets liever dan anderen helpen om ook liefde voor zichzelf te kunnen voelen en zichzelf te durven zijn. En vandaaruit ook de verbinding met de ander, je partner. Vandaar mijn liefde voor het vak van coach en relatietherapeut.